Do kogo ta "Mowa Ptaków"?
Do kogo ta "Mowa Ptaków"? "MP" stanowi rodzaj amalgamatu poetyki Żuławskich seniora i juniora. Wspólnym mianownikiem obydwu filmowców jest skłonność do operowania symboliką wyprowadzoną wprost z podświadomości, a więc nie poddającej się logice. A jeśli podświadomość, to zobaczmy "Mowę ptaków" jako freudowską próbę pośmiertnego zabicia ojca. Piszę ten tekst po kilkunastu dniach od premiery. Mam już emocjonalny dystans, a przede wszystkim wiem, co się we mnie z "Mowy ptaków" osadziło. Primo. "Mowa Ptaków" to film wybitny. Mam tu na myśli fakt, że udało się go zrealizować zupełnie tak, jakby śp. Andrzej Żuławski osobiście go wyreżyserował. A biorąc pod uwagę, że "Mowa ptaków" jest oparta na jego scenariuszu, wszelkie nawiązania do charakterystycznego stylu filmowego Żuławskiego seniora należy potraktować jako sukces. Istotnie przyczynił się do niego duet Andrzejów; operator Andrzej Jaroszewicz (to pierwszy fi
